ICO یا همان عرضه اولیه سکه به طور معمول به صورت مراسم هایی پیش از عرضه ی عمومی یک ارز در صرافی ها برگزار می شود. در این مراسم سرمایه گذاران بزرگ شرکت کرده و هر کدام قسمتی از این کوین ها را پیش خرید می کنند.
در صورتی که با دنیای رمز ارز ها آشنا باشید قطعا تا به حال با نام ICO آشنا شده اید و یا نام آن به گوش شما خورده است.
ICO و یا عرضه اولیه سکه در اصل نوعی پروژه ی جذب سرمایه برای ارائه ی رمز ارزها می باشد. در این عرضه اولیه ها، عرضه کنندگان سکه در ازای واگذاری کوین های خود به سرمایه گذاران، سرمایه جذب می کنند. اکثر این ICO ها در ازای فروش سکه های خود به سرمایه گذاران از آن ها بیت کوین و اتریوم دریافت می کنند.
ICO در لغت به معنای عرضه اولیه کوین می باشد. ICO مخفف Initial Coin Offering می باشد و در عمل برای عرضه یک سکه کمک های مالی جمع آوری می شود. پروژه های ارز دیجیتال برای آن که بتوانند اهداف خود را جلو برده و پروژه را به مرحله نهایی برسانند، سکه های خود را به سرمایه گذاران مایل می فروشند تا بتوانند سرمایه لازم را جمع آوری کنند.
این گونه کوین ها بر روی بستر بلاک چین پیاده سازی شده اند و معمولا از بلاک چین اتریوم برای فعالیت های خود استفاده می کنند.
ایده شروع بدون سرمایه اولیه از کجا آمد؟
افرادی که در سر تا سر دنیا قصد دارند از طریق بلاک چین برای خود کسب و کاری آماده کنند، معمولا ایده های جالبی را برای شروع کار خود در ذهن دارند. اما متاسفانه این ایده ها معمولا کمبود مالی دارند.
افراد متقاضی می توانند برای این که پروژه ی خود را پیش ببرند به صورت غیر متمرکز ICO خود را اعلام کنند و از تمام مردم و سرمایه گذاران در سراسر دنیا دعوت کنند تا در آن پروژه سرمایه گذاری کنند.
پس از این که ICO های اولیه شکل گرفتند، و با گذشت زمان این عنوان مورد قبول واقع شد و پروژه های زیادی شروع به درست کردن توکن بر پایه بلاک چین اتریوم کردند تا بتوانند ICO برگزار کنند و برای رسیدن به اهداف خود سرمایه به دست آورند.
کوین هایی مانند Tron و EOS و BNB از این دسته سکه ها هستند که در ابتدا بر پایه بلاک چین اتریوم تولید شدند و سپس اقدام به برگزاری ICO کردند و موفق شدند اهداف خود را پیش برده و پروژه هایشان را توسعه دهند. این کوین ها به وسیله همین سرمایه اولیه موفق شدند بلاک چین اختصاصی خود را ساخته و از اتریوم ، بلاک چین مخصوص به خودشان را درست کردند.
قرارداد های هوشمند چگونه اند؟
برای سرمایه گذاری بر روی سکه ها با استفاده از ICO ها، سرمایه گذاران یک قرارداد هوشمند که بر پایه بلاک چین نوشته شده است را تنظیم کرده و درخواست خود را برای سکه ی مورد نظرشان ارسال می کنند. در ازای دریافت پول، شرکت توسعه دهنده ی سکه به سرمایه گذارانش نسبت به ارزش سکه ها، از توکن های خودش می فرستد.
بعضی از پارامتر هایی که در سرمایه گذاری های سنتی رعایت میشده است در این قرارداد ها نیز رعایت شده است. پارامتر هایی مانند مقدار حداقل و حداکثر سرمایه گذاری و … .
ICO چگونه ایجاد شد؟
جالب است بدانید که اولین ICO ثبت شده، در تاریخ 31 جولای سال 2013 و توسط مسترکوین انجام شده است. رهبران این پروژه براک پیرس و اسکات واکر بوده اند. آن ها یک همایش برای جمع آوری بودجه برگزار کردند که در آن افراد می توانستند با پرداخت بیت کوین به کیف پول نامبرده ، سکه ی مسترکوین دریافت کند.
به این ترتیب با گذشت زمان پروژه مسترکوین شروع به با ارزش شدن کرد و سپس سرمایه گذاران می توانستند سکه های خریداری شده را به قیمت بالاتری به فروش برسانند. چیزی حدود 500 نفر در این ICO شرکت کردند و عددی معادل 4700 بیت کوین جمع آوری شد که در آن زمان معادل 5 میلیون دلار بود. و در همان سال ارزش بیت کوین یک صعود بزرگ را پشت سر گذاشت و قیمتش از 100 دلار به 1000 دلار در ماه دسامبر رسید.که این یعنی پیروزی.
رابطه اتریوم و ICO از کجا شروع شد؟
در سال بعد از آن یعنی 2014 یک ICO دیگر توسط بنیانگذار اتریوم صورت گرفت که او هم موفق شد دنیا را تغییر دهد. با توجه به آمار منتشر شده، پس از حدود دوازده ساعت از شروع عرضه اولیه ، مقدار 7.4 میلیون کوین اتر فروخته شد. در آن زمان این مقدار سکه ی اتر برابر با 3700 بیت کوین یا به عبارتی 2.3 میلیون دلار بود. بر اساس آمار منتشر شده، اعضای تیم اتریوم موفق شد با استفاده از این عرضه اولیه خود مقدار 15 میلیون دلار سرمایه جمع آوری کند.
تفاوتICO ها با سیستم های سنتی جمع آوری پول
درست است که حداقل به این زودی ها، ICO ها نمی توانند باعث از بین رفتن روش های سنتی سرمایه گذاری شوند، اما دسترسی به مقدار زیادی سرمایه آن هم به صورت غیر متمرکز قطعا بر روی روش های سنتی جمع آوری پول تاثرگذار است.
تصور کنید یک شخص حقیقی یا حقوقی پروژه و ایده ای را در سر می پروراند اما برای انجام آن بودجه ی لازم را ندارد. به همین دلیل آن ها یک گزارش به نام وایت پیپر را تنظیم می کنند و در آن از اهداف خود، جزئیات پروژه، زمان شروع و پایان، مقدار بودجه ی مورد نیاز، تیم تشکیل دهنده ی اعضای پروژه و سایر موارد این موضوع را مطرح میکند.
این وایت پیپر به طور معمول در وب سایت رسمی این پروژه ها و یا پلتفرم های مشخصی که برای این کار ساخته شده اند قرار خواهد گرفت و مردم در سراسر دنیا می توانند به آن دسترسی داشته باشند.
روش های سنتی جمع آوری سرمایه چگونه اند؟
در روش های سنتی جمع آوری پول، سرمایه ی مورد نیاز توسط یک نهاد مرکزی تامین می شد. این نوع جمع آوری پول به این معناست که پس از بازدهی و سوددهی پروژه، درآمد حاصل از انجام پروژه در بین شرکت و سرمایه گذاران تقسیم می شد. اما در روش برگزاری ICO هرکس در هر کجای دنیا می تواند در پروژه سهیم شده و از درآمد آن سود به دست آورد.
نکته منفی روش های سنتی این است که ، احتمال تقلب در فرآیند جمع آوری بودجه وجود دارد. بطور مثال تمام سرمایه به شرکت واگذار نشود.
در صورتی که در ICO ها این ایراد وجود ندارد. علت آن هم این است که در این روش بودجه به طور مستقیم از سمت مردم به شرکت داده می شود و هیچ سازمان واسطه ای وجود ندارد که بخواهد در سرمایه دست ببرد.
ارتباط اتریوم با ICO
بلاک چین اتریوم در سال 2017 تبدیل به بستری مناسب برای شروع ICO ها شد. تا پایان آن سال تقریبا 90درصد از ICO ها بر روی پلتفرم اتریوم اجرا شدند. که این آمار توسط سایت معتبر کوین مارکت کپ منتشر شده است.
به چه دلایلی اتریوم توانسته است به همچین قابلیت گسترده ای دست پیدا کند؟
- امکان نوشتن قرارداد هوشمند در بستر اتریوم: این امکان باعث شده است تا توسعه دهندگان این توانایی را داشته باشند تا به راحتی بتوانند برنامه های غیر متمرکز خود را بر روی آن نوشته و اجرا کنند.
- اکثر افرادی که در پروژه های اتریوم سرمایه گذاری کرده اند توانسته اند سود معقولی را به دست بیاورند. به همین جهت علاقه ی مضاعفی برای سرمایه گذاری بر روی این نوع توکن ها پیدا کرده اند.
- محبوبیت پروتکل ERC20 اتریوم که این قابلیت را به صرافی های ارز دیجیتال می دهد که بتوانند به راحتی سکه های جدید را به پروتکل خود اضافه کنند.
چالش های مقابل اتریوم
با توجه به موارد گفته شده در بالا باعث شد، تا اتریوم سال به سال محبوب تر شده و به تعداد کاربران آن افزوده شود. هرچند این گستردگی حجم کاربران و معاملات باعث شده است تا اتریوم با ایراد مقیاس پذیری رو به رو شود. البته این تنها مشکل نیست و به مرور و با گسترش کاربران شبکه اتریوم، چالش های دیگری نیز برای این شبکه پیش خواهد آمد که باید دید چگونه این شبکه از پس آن ها بر می آید.
ویتالیک بوترین مقاله ای را در زمینه ی آینده ی ICO ها نوشته است که در آن یک سیستم غیرمتمرکز و خودمختار را با ICO ترکیب کرده است. او نام این سیستم را DAICO گذاشته است. او مدعی است که این سیستم می تواند با توزیع قدرت مشکلات فعلی ICO ها را به حداقل برساند. برای مثال این سیستم از کلاهبرداری صندوق های بزرگ ممانعت به عمل میاورد.
هرچند که در این سال ها موارد زیادی هم مشاهده شده است که پروژه ها بعد از جمع آوری پول اصلا راه اندازی نشده اند و عملا پول سرمایه گذاران به سرقت رفته است.
این سیستم جدید به این گونه عمل می کند که تنها در صورتی که پروژه به مرحله ی اجرا برسد می تواند به بودجه جمع آوری شده دسترسی داشته باشد. در غیر این صورت پول به سرمایه گذاران بر خواهد گشت. البته این سیستم هم قطعا تمام مشکلات را حل نمی کند اما حداقل جلوی کلاهبرداری را خواهد گرفت.
مشکلات ICO ها
تعداد ICO های برگزار شده در سال 2017 رشد زیادی داشت و پروژه های زیادی توانستند با این روش سرمایه جذب کنند. بر اساس پیش بینی ها و آمار منتشر شده احتمال می رود که در سال 2017 حدود پنج میلیارد دلار و در سال 2018 معادل 14 میلیارد دلار سرمایه برای این پروژه ها جمع آوری شده است. اما خب متاسفانه بسیاری از این پروژه ها کلاهبرداری بوده و بعد از جمع آوری بودجه ناپدید شدند. به همین علت ICO ها به قانون گذاری کشور ها راه پیدا کردند.
چون ICO های برگزار شده به صورت غیرمتمرکز بودند ، هیچ سازمانی نمیتوانست بر آن ها نظارت کند. به همین علت پروژه های مخرب به راحتی می توانستند سرمایه جمع کرده و با پول به دست آمده فرار کنند . به دلیل همین عدم وجود قانون و یک سیستم نظارتی مشکلی است که ICO ها را همیشه تهدید کرده است.
پروژه های واقعی
بر اساس آمار منتشر شده توسط شرکت حسابداری ارنست و یانگ، تنها حدود سیزده درصد از پروژه های ICO به مرحله ی اجرا رسیده اند. این شرکت در بررسی های خود تعداد 141 پروژه را بررسی کرده است که از این بین حدود 86 درصد از پروژه ها ناموفق بوده اند و ارزششان را از دست دادند.
پس از کلاهبرداری های فراوان، کمیسیون اوراق بهادار و بورس آمریکا در این فرآیند شروع به قانون گذاری کرده است. این سازمان STO و DSO را عرضه کرده است که مطابق با قوانین بوده و امکان کلاهبرداری را از بین می برد.
ICO ها برای صادر کننده ی توکن چه میزیتی دارند؟
- دسترسی به سرمایه با سرعت بیشتر و همچنین با موانع کمتر با استفاده از سرمایه خطرپذیر
- عدم از دست دادن حق مالکیت شرکت در پروژه (غیر از این که توکن ها به همراه سهم مالکیت باشند)
- فرصت ایجاد کسب و کار های جدید نامتمرکز
- فرآیند تامین مالی با سرعت بالا
- محدودیت های اختیاری برای مبالغ جمع آوری شده
- یک منبع از مشارکت کنندگان که انگیزه استفاده و امتحان کردن خدمات و یک اکوسیستم خودگردان را دارند
ICO ها برای دارنده ی توکنچه میزیتی دارند؟
- امکان دسترسی به یک سرویس نوین
- ایفای نقس در توسعه ی یک فناوری نوین
- سود احتمالی با افزایش قیمت توکن
ICO ها برای صادر کننده توکن ها چه ریسکی دارند؟
- نبود مقررات ثابت
- اطلاعات کم درباره ی صاحبان توکن
- سرمایه گذاری ناپایدار
ICO ها برای دارنده توکن چه ریسکی دارند؟
- نبود تضمین در مورد توسعه ی پروژه
- نبود هرگونه نظارت و بخش حفاظت کننده
- آگاهی پایین درباره ی بنیان های موجود
- آگاهی پایین در زمینه ی ساختار نگهداری از توکن
چگونه می توان از جعلی بودن یک ICO با خبر شد؟
یکی از مهم ترین و اصلی ترین مشکلات ICO ها موضوع کلاهبرداری می باشد.
در صورتی که با هر کدام از موارد پایین روبرو شدید از سرمایه گذاری در آن توکن خودداری کنید:
- وجود تیم توسعه دهنده ی ناشناس یکی از مهم ترین دلایلی است که با مشاهده ی آن باید به صحت و اعتبار یک ICO شک کنید.
- عدم جود کیف پول دیجیتالی جهت نگهداری سرمایه های جمع آوری شده در آن. و در صورت عدم وجود چنین کیف پولی ، این مبلغ به صورت مستقیم به دست صاحبان پروژه می رسد.
- داشتن اهداف غیر واقعی و مبهم.
- وجود نداشتن شفافیت. امروزه تمام پروژه های معتبر برای پروژه ی خود جزئیات کامل و کافی را در اختیار افراد قرار می دهند. عدم وجود آن می تواند نشان از وجود نداشتن یک پروژه ی واقعی باشد.
چگونه می توان در ico ها سرمایه گذاری کرد؟
برای سرمایه گذاری در یک ICO، نیاز به یک کیف پول ارز دیجیتال دارید. تفاوتی ندارد که از کیف پول کدام شرکت استفاده می کنید. شما باید در آن ولت ارز دیجیتالی مانند بیت کوین و اتریوم داشته باشید. هرچند بهتر است که از یک کیف پول دیجیتال اتریوم با قابلیت پشتیبانی از سکه های ERC20 استفاده کنید. عل این موضوع این است که شما تنها می توانید توکن های خریداری شده را در کیف پول های پشتیبانی کننده از ERC20 نگه دارید.
فرآیند حضور در ICO ها هم به این حالت است که در هنگام پیش خرید توکنی برای شما ارسال نخواهد شد و شما باید تا زمان عرضه ی عمومی آن صبر کنید. در روز عرضه ی عمومی توکن، می توانید سکه های خریداری شده را دریافت کنید.
هر آنچه که باید درباره ی کیف پول اتریوم بدانیم
در این مقاله ما به شما کیف پول اتریوم (MyEtherWallet ) را نشان می دهیم.
شما باید مراحل زیر را برای دریافت سکه های خود در این کیف پول طی کنید:
1- در مرحله اول باید به وب سایت کیف پول MyEtherWallet وارد شده و به کیف پول خود وارد شوید.
2- پس از این که به کیف پول خود وارد شدید به بخش View Wallet Info بروید.
3- در سمت راست صفحه و در زیر نوشته ی Token Balances بر روی دکمه ی Add Custom Token کلیک کنید.
4- اطلاعات خواسته شده همچون آدرس قرارداد هوشمند را به درستی وارد نمایید. تمامی اطلاعاتی که در این جا نیاز دارید در روز خرید توکن و یا روز عرضه عمومی به شما داده می شود.
5- بر روی گزینه ی Save کلیک کنید تا خرید شما ثبت شده و سکه ها در کیف پول شما نمایش داده شود.
چگونه توکن های خریداری شده به ارز های دیگر تبدیل کنیم؟
حال که شما با موفقیت توکن های خریداری شده ی خود را دریافت کرده اید احتمالا تمایل داشته باشید که آن ها را به پول نقد و یا سایر ارز های دیجیتال تبدیل کنید. بسیاری از استارت آپ ها برای سرمایه گذاران این امکان را فراهم می کنند تا توکن های خریداری شده ی خود را به اتریوم تبدیل کنند. اما اگر این گزینه برای شما وجود ندارد جای نگرانی نیست.
شما باید کمی منتظر بمانید تا توکن خریداری شده در یک صرافی معتبر لیست شود. در این صورت می توانید به راحتی توکن خود را به دیگر ارز های دیجیتال تبدیل کنید.
برای این که بدانید توکن خریداری شده در چه صرافی هایی لیست شده است به سایت کوین مارکت کپ بروید و نام توکن خود را جست و جو کنید و سپس در بخش جزئیات می توانید در بخش Exchange و یا Markets لیست صرافی ها را مشاهده نمایید.
برای فرستادن توکن خود هم نیاز به انجام کار خاصی نیست و فرآیند کار مانند فرستادن اتریوم می باشد.
آیاSTO و DSO روش های جایگزین ICO می شوند؟
دو روش فوق ، همانند عرضه اولیه سکه می باشد با این تفاوت که دارایی های دیجیتال در آن ها به عنوان اوراق بهادار شناخته می شود. قوانین STO و DSO با توجه به شرایط کمیسیون اوراق بهادار تعیین شده است.
DSO یا عرضه اولیه اوراق بهادار دیجیتال در پی این بوده است که واسطه ای برای مدیریت سرمایه و سرمایه گذاری باشد. بلاک چین کپیتال به روش توکنی کردن صندوق سرمایه خود، اولین DSO را برگزار کرد.
عرضه اولیه سکه های اوراق بهادار یا STO نظارت های حمایت شده با سرمایه ها و مطابق با قانون گذاری های موجود می باشد.
در این دو روش مانند ICO ها، سکه های ارز دیجیتال نشان دهنده ی سرمایه های سرمایه گذاران می باشد.
روش STO بسیار خاص می باشد زیرا در این روش توکن، اوراق بهادار است. در این میان عبارت DSO نشان دهنده ی این نیست که همه چیز در حال توکنی شدن می باشد.
در روش DSO فقط باید دارایی و اوراق بهادار باشد و هیچ اجباری به وجود توکن نمی باشد.
البته برای انجام روش های فوق قوانین سخت گیرانه ای وضع شده است و هنوز بسیاری از شرکت ها نتوانسته اند خود را با این قوانین هماهنگ کنند. درواقع، یکی از دلایلی که باعث شده است STO و DSO نتوانند جای ICO ها را بگیرند همین قوانین سخت گیرانه می باشد.
آیا امروزه IEO رقیب ICO است؟
IEO به معنای عرضه اولیه سکه در صرافی می باشد. این روش همانند ICO است با این تفاوت که مراحل انجام آن در صرافی های ارز دیجیتال انجام می شود.
صرافی های ارز دیجیتال از سوی استارت آپ ها پلتفرمی را درست می کنند که در آن سرمایه گذاران می توانند سکه های این پروژه را خریداری نمایند. برای این که در صرافی ها بتوانید بر روی پروژه ها سرمایه گذاری کنید نیاز است تا از توکن خود صرافی استفاده کنید.
برای این کار باید در آن صرافی حساب باز کرده و کوین های خود را به کیف پول دیجیتال خود در صرافی واریز نمایند و سپس خرید خود را انجام دهند.
در حال حاضر پروژه های سرمایه گذاری در صرافی ها سود بسیار خوبی را به سرمایه گذارانش می دهد و بدین علت روز به روز به تعداد کسانی که از این روش استفاده می کنند افزوده می شود.در واقع استفاده از این روش هم برای صرافی ها مفید است و هم برای پروژه ها.
می توان این طور گفت که با گسترش IEO ها ممکن است روش ICO به کلی فراموش شود و در واقع استفاده از این روش سختگیری های قانونی را نیز در پی ندارد.
